Çocukların dramı şehidin mesajlarında

Şehit Yılmaz, Annesi Hatice Yılmaz’a şu mesajları göndermiş: “Anne biz bu çocuklarla kumanyalarımızı paylaşıyoruz. Onlara çikolata dağıtıyoruz. Çok yalnızlar. Kıyamam, yüreğim sızlıyor onları görünce. Üstleri başları yırtık, ayaklarında ne ayakkabı var ne de çorap. Korku dolu gözlerle bakıyorlar. Ne okul var ne market, kiminin ailesi bile yok. Çoğunun ayağında çorap yoktu, hepsini topladık kendi çoraplarımızdan kendi ellerimizle giydirdik. Tek tek kıyafet verdik. Savaş psikolojilerini mahvediyor anne çocukların. Kimin çocuğu olursa olsun onlar bu hayatı büyükleri yüzünden yaşıyorlar. Bizi görünce umut dolu gözlerle bakıyorlar. Elimizden ne gelirse yemeğimizi falan paylaşıyoruz. Türk askerinden başka tutunacakları dal yok anne. Biz de hala ‘Evde neden şu yok bu yok’ diyoruz. Bunlar ekmek bulamıyor. Kimsenin umurunda değil. Biz buradayız anne, emir gelene kadar. Biz buradayken hiçbirinin kılına zarar gelmez. Bizler olduğumuz sürece bu çocuklara kimse bir şey yapamaz anne. Herkes bizim burada neden olduğumuzu sorguluyor. Biz olmazsak bu çocuklara kim yardım edecek? Bu çocukların hepsi yetim”.
Yılmaz’ın ailesi gönderdiği görüntüde, çocukların Yılmaz ve Türk askerlerine teşekkür ederek öpmesi yer alıyor.